Trisha Yearwood bewijst dat een zuidelijke keuken het ultieme podium is



37_trisha-yearwood.jpg 37_trisha-yearwood.jpgFoto door Laurey W. Glenn

Woonplaats: Monticello, Georgia



Bezetting: Zanger/kookboek auteur/tv-presentator

Wat ligt er op haar bord: Het tweede seizoen van Trisha's Southern Kitchen on the Food Network





Waar ik ook woon, ik zal altijd een meisje uit Georgia blijven. Ik kom uit Jasper County, waar iedereen iedereen kende en alles draaide om school en kerk. Er waren veel maaltijden met gedekte schotels en veel inzamelingsacties voor barbecues.

Kracht, gratie en goede manieren. Dat zijn de eigenschappen die een Zuidelijk meisje onderscheiden.



Ik leerde koken nadat ik naar Nashville was verhuisd. Ik had heimwee en miste het koken van mijn moeder, dus probeerde ik haar aardappelsalade te maken. Ik huilde toen het naar die van haar smaakte. Die herinnering aan thuis was geruststellend. Nu zijn de meeste dingen die ik kook recepten van mijn moeder en grootmoeder. Ze zijn overleden, maar de recepten blijven een manier om met hen in contact te blijven.

Garth en ik hadden meteen een vriendschap. De eerste dag dat we elkaar ontmoetten, zongen we samen; het voelde alsof we ons hele leven samen zongen. Ik heb de kans gehad om duetten te doen met een aantal geweldige artiesten: Aaron Neville, Vince Gill, Don Henley. Maar er is niemand met wie ik liever zou zingen dan mijn man, Garth [Brooks].

Oklahoma is het land van gezond verstand. Net ten noorden van Tulsa, waar ik al 11 jaar mijn thuis noem, is iedereen praktisch en nuchter, en geen van hen maakt het uit of je een hitzanger bent, wat het een geweldige plek maakt om onze kinderen op te voeden. De aardigste mensen die je ooit zult ontmoeten, wonen hier.



Aardappelen, zoete Vidalia-uien, boter en knoflook. Dat is waar elke Zuiderse keuken mee gevuld zou moeten zijn.

Ik heb nog nooit een nummer opgenomen waar ik niet van hield. Maar als je op 'The Song Remembers When' drukt om een ​​favoriet te kiezen, denk je aan 'The Song Remembers When'. Het is een mooie ballad, maar het is eigenlijk meer poëzie op muziek.

Voor mij is het ontspannend om in de keuken te staan. Sommige mensen hebben stress als ze een maaltijd moeten bereiden. Maar ik denk dat er een echt gevoel van voldoening is als je iemand een maaltijd serveert en ze houden van wat je hebt gekookt. Het is bijna als het applaus dat je krijgt als je op het podium staat.