Dansgeest: Welke problemen met betrekking tot diversiteit en inclusie heb je gezien in de wedstrijdwereld?



Terwijl de gesprekken over raciale gerechtigheid in het hele land voortduren, hebben leden van de danswereld zich naar binnen gericht en nagedacht over hoe we het allemaal beter kunnen doen. De hechte concurrentie- en congresgemeenschap is niet anders. Dansgeest kreeg de kans om met vijf juryleden te praten Nationale dansshowcase, evenals een van de oprichters, Sonia Pennington, over problemen die ze in de comp-wereld hebben gezien - en hoor alles over hoe NDS de weg leidt naar een meer inclusieve toekomst.




Elizabeth Troxler, NDS keurmeester: Er is een idee dat dansers 'technisch perfect' moeten zijn om prijzen te winnen. Maar als je mensen professioneel ziet dansen, kijk je naar de danser als geheel. Dat moeten we ook in de concurrentiewereld doen. We moeten kunnen zeggen: 'Ik kan je waarderen, zelfs als je voet niet helemaal strekt, omdat je zo aanwezig bent bij de beweging.' Het idee dat een drievoudige pirouette het enige is dat een goede danseres maakt, is een leugen. Het is nogal belangrijk, maar niet echt.

Jay Staten, NDS keurmeester: Ik denk dat de competitiewereld op een manier is opgebouwd die niet per se weerspiegelt wat de danswereld werkelijk is. Je gedijt in de concurrentiewereld door meer geld uit te geven, dus als je niet zoveel uitgeeft, verlies je.





Veel competities oordelen met vergelijkbare puntencriteria, waarbij techniek het zwaarste gewicht in de score heeft. Maar om techniek te hebben, moet je geld uitgeven. Muzikaliteit daarentegen kan voor een danser natuurlijk zijn. Maar iemand die geen techniek heeft, ook al heeft hij muzikaliteit, zal niet winnen van een supertechnische artiest. Ik denk dat dat een probleem is.

Vanessa Baker, NDS keurmeester: Het klinkt misschien oppervlakkig, maar het is belangrijk voor mij - kostuums. Lange tijd moest ik kostuums spuiten of dansers met blote benen en blootsvoets dansen. Het kan heel duidelijk zijn als er kostuums zijn met illusies of uitsnijdingen en er is een 'vleeskleurige' stof, maar die 'vleeskleur' ​​is niet geschikt voor alle dansers. Dansers kunnen zich hierdoor erg geïsoleerd voelen.



JS: In dezelfde geest van kostuums, zal ik me vaak beledigd voelen door de manier waarop studio's ervoor kiezen dansen uit verschillende genres af te beelden. Alsof het een hiphopdans is, en plotseling dragen alle witte dansers cornrows. Of het is ballet, en ze doen de Chinese dans van de Notenkraker , en plotseling hebben alle dansers eetstokjes in hun haar. Soms zal ik moeten zeggen: 'Ik kan dit niet beoordelen, want dit is beledigend.'

DS: Hoe denk je dat National Dance Showcase een meer inclusieve cultuur heeft gecultiveerd?

(Brian Bailey, met dank aan National Dance Showcase)

Sonia Pennington, medeoprichter van NDS: Het is gewoon wie we zijn, hoe NDS was gevormd. Ik denk dat inclusiviteit door mijn zwartheid een inherent onderdeel van de organisatie is geworden. We zijn een tapijt van 'verschil' en het opnemen van een veelheid aan perspectieven leidt tot inclusie. Het geeft ook stem en zicht aan degenen die niet altijd worden gezien of gehoord.



JS: NDS maakt hun programma's toegankelijk. En als je iedereen erbij wilt betrekken, moet het toegankelijk zijn. Als je de cultuur promoot van dansers die van staat tot staat vliegen, van binnenkomst tot binnenkomst, dan is dat duidelijk niet toegankelijk. Het hangt er dus van af waarvoor je hier bent. Als je hier bent om geld te verdienen, is dat één ding. Als je hier bent om een ​​inclusieve gemeenschap te creëren, is dat iets anders.

Christopher Jackson, NDS-keurmeester: Accommodatie is het andere deel ervan. NDS is toegankelijk en meegaand. Veel competities zijn op hun manier ingesteld: je stuk is drie minuten lang, je stopt na drie minuten, en als je verder gaat, wordt je afgetrokken. NDS realiseert zich dat we uiteindelijk geen levers en nieren eruit halen. Het is een danswedstrijd. We proberen een leuke tijd te hebben.

Sue McCarrol, NDS-keurmeester: I denk NDS doet het heel goed om perspectief te behouden. Door dat perspectief vast te houden, hebben ze veel moeite gedaan om ervoor te zorgen dat iedereen zich herkend voelt. Niet op een manier waarop het voelt als: 'Oh, we hebben deze prijs naar je toe gegooid, zodat iedereen zich herkend voelt.' Maar op een echte manier, een goed doordachte manier.

CJ: Een van de dingen waar ik het meest van hou NDS is de 'Backstage Award', die de dansers viert die respectvol omgaan met andere studenten in kleedkamers, die respectvol zijn voor het personeel. Voor mij is die onderscheiding een groot probleem, omdat het belangrijk is voor studenten om te weten dat het niet alleen gaat om hoe je je op het podium gedraagt, maar ook om hoe je je backstage gedraagt ​​- dat is wat de baan in de echte wereld houdt.

SP: Een van de grootste dingen waarin we geïnteresseerd zijn om in te investeren, is vertegenwoordiging. Vooral als je probeert inclusief en divers te zijn, is representatie de sleutel, zodat je als danser van kleur een wedstrijd meedoet en juryleden ziet die op jou lijken.

DS: Wat denk je dat het voor gekleurde dansers betekent om zichzelf vertegenwoordigd te zien in een jury?

JS: Het verandert hun dansen van iets dat ze leuk vinden in iets dat ze hun hele leven kunnen doen. Het is volledig levensveranderend. Ik kom uit Washington, DC, dus al mijn leraren waren zwart. Maar als ik geen zwarte leraren had gehad, zou ik nu waarschijnlijk niet aan dit Zoom-gesprek deelnemen, omdat ik mezelf niet aan het dansen had gezien. Het is het verschil tussen denken dat je over water kunt lopen en weten dat je over water kunt lopen, omdat je iemand anders het zag doen.

EN: Op het paneel eren we elkaar. We leren van elkaar. Ik vind het geweldig dat we de kans hebben om dat aan jongere generaties te vertegenwoordigen. Want als wij, de rechters, samen een geweldige tijd hebben en elkaars werk eren, zien ze dat ze dat binnen hun eigen gemeenschap kunnen doen. Ik ben vereerd om daar deel van uit te maken.

DS: Welk advies zou je dansers geven die zich niet goed vertegenwoordigd voelen of die zich geïsoleerd voelen in de competitie- en congreswereld?

ENZ: Blijven gaan. Je moet doorgaan. Je bent misschien de enige, maar je kunt een pionier zijn. En je zult niet lang de enige zijn.

JS: Je moet het onderzoek doen. Net zoals je op zoek gaat naar het bedrijf dat glutenvrije koekjes maakt, moet je op zoek gaan naar de concurrentie die kleurrechters heeft. Dans is cultureel. En ik weet het bij NDS, er zal tenminste één persoon zijn die begrijpt wat ik probeer te doen. Ik denk niet dat rechters echt denken: 'Jij bent zwart, geen punten voor jou.' Ik denk gewoon dat sommige dingen niet goed vertalen als je een andere culturele achtergrond hebt.

Wees selectief. Dans heeft zo'n sterke invloed op je psyche, omdat er mensen zijn die commentaar geven op hoe je eruit ziet. En je wilt niet iedereen die kracht geven.

CJ : Je moet de ruimte gebruiken voor wat het is. Competities zijn eigenlijk prestatieruimtes. In uw studio treedt u waarschijnlijk twee keer per jaar op: één keer tijdens de kerstshow en één keer tijdens het recital in juni. Maar wedstrijden zijn prestatiekansen. Als je het zo bekijkt en niet alleen als een trofee, haal je er het beste uit.

SM : Onthoud dat het slechts de mening van één persoon is in één moment op één plek in de wereld. Kijk in jezelf en zie hoe je je voelt over wat je op het podium zet.

DS: Heb je enig advies voor andere competities die eraan werken om inclusiever te worden?

SP: U zei het - breng veranderingen aan. In deze tijd is het onaanvaardbaar om een ​​staf te hebben die er precies hetzelfde uitziet. Je kunt niet zeggen dat je openstaat voor inclusie en diversiteit als je geen vertegenwoordiging hebt. En ik bedoel niet dat je de symbolische hiphoprechter of de symbolische taprechter krijgt. U vindt professionele ballerina's van kleur. U vindt professionele moderne dansers van kleur. Je laat zien wat er allemaal is.

Ondervertegenwoordiging is een probleem omdat je jonge dansers niet de mogelijkheid geeft om naar buiten te kijken en zichzelf te zien over 10 of 15 of 20 jaar. Als leider van een wedstrijd vind ik het zo belangrijk dat de dansers weten dat de wereld zoveel groter is dan hoe ze eruit zien. Je bent in staat om elke droom, ambitie of doel te overwinnen, wat er ook gebeurt, vooral als je weet dat je omarmd, ondersteund, geaccepteerd en 'gezien' wordt! Als een gemeenschap van professionele kunstenaars die investeert in de volgende generatie die zo prachtig divers is, moeten we ons inzetten om het voorbeeld te geven dat de wereld kan volgen.