Als mensen aan ballet denken, denken ze aan elegantie en gratie - mooie tutu's en roze schoenen. Toch zouden de plots van enkele van de beroemdste balletten kunnen wedijveren met elke Hollywood-horrorfilm. De meeste balletgezelschappen hebben hun Notenkraker in de winter, en een leuk verhalenballet in de lente, maar hoe zit het met #SpookySzn?
We rangschikken de spookachtigste balletten op een schaal van 1-5 Wilis — ook bekend als de prachtige dansende geesten van Giselle Omwille van deze lijst, 1 zal 'enigszins verontrustend' zijn (denk aan 'je balletschoenen thuis vergeten') en 5 'abjecte terreur' (zoals in 'de choreografie voor je solo vergeten en bevriezen als een hert in koplampen ').
Laten we zonder verder oponthoud door de lijst gaan.
'Giselle'
Laten we beginnen met de voor de hand liggende keuze. Giselle is * letterlijk * een spookverhaal. Nadat de hoofdrolspeelster van de show is overleden aan een gebroken hart / hartafwijking (nog steeds onduidelijk), keert Giselle terug in Act II als lid van koningin Myrtha's cohort van geminachte spookvrouwen, de Wilis genaamd. In feite geloven sommige historici de uitdrukking 'de willies,' is afkomstig van de Wilis in Giselle. Koningin Myrtha en haar #GirlSquad van geesten achtervolgen prins Albrecht (de ex van Giselle) en proberen hem naar een vroeg graf te dansen. Best spookachtig als je het ons vraagt. Voeg daarbij de mistige blauwe verlichting, schaduwrijke bomen en het feit dat Act II plaatsvindt op een * letterlijke * begraafplaats en we hebben een eng verhaal te vertellen in het donker.
Kunnen we ook vermelden hoe veel Wilis zijn er? Dat zijn veel vrouwen die door hun minnaars worden verraden. Misschien komt de echte schrik binnen Giselle is het patriarchaat.
Score: 4 van de 5 Release.
'Zwanenmeer'
Ondanks de Zwarte zwaan Hollywood-behandeling, Zwanenmeer- het ballet - is meer tragedie dan thriller. Natuurlijk hebben we een boze tovenaar en een vloek, maar dat is een vrij standaardtarief voor balletten uit het romantische tijdperk. Wanneer Prins Seigfried valt voor Rothbarts truc en Odette verraadt, is dat meer triest dan angstaanjagend. Zwanenmeer verdient één punt voor de schreeuwkoningin Odile zelf, en één voor de complete domper van een einde.
Score: 2 van de 5 Release.
We weten wat je denkt: ' Coppelia , het komische ballet? Wat doet het op deze lijst? ' Luister naar ons. Dr. Coppelius bouwt levensechte poppen en wil ze leven inblazen in de stijl van Dr. Frankenstein. Hij is volledig bereid om Franz, de leidende man, hiervoor op te offeren. Ehm, oke, Annabelle. We zijn er vrij zeker van dat spookachtige poppen hun eigen horrorcategorie op Netflix verdienen.
Swanhilda is eigenlijk de laatste meisje van de balletwereld, en nee, we zullen geen constructieve kritiek op deze analyse accepteren. Ze blijft achter nadat al haar vrienden zijn vertrokken om Dr. Coppelius te confronteren en Franz te redden. We hadden Swanhilda in dezelfde categorie geplaatst als Sidney Prescott van Schreeuw en Laurie Strode uit Halloween.
We moeten echter punten aftrekken voor Coppelia 's happy end.
Score: 3,5 van de 5 release.
'Schone Slaapster'
Eerlijk gezegd, Carabosse ( Schone Slaapster 's resident evil fairy) is een behoorlijk iconische schurk. Haar themamuziek is intens, haar sinistere pantomime is angstaanjagend en haar rattenbende? Krachtig. Maar uiteindelijk kennen we de plot van Schone Slaapster te goed om het beangstigend te vinden. Bovendien is Akte III in zijn geheel een partij.
Score: 1 op 5 Release.
Matthew Bourne's 'Doornroosje'
Deze versie is letterlijk een ander verhaal. Zou het eerlijk zijn om Matthew Bourne de Tim Burton van de choreografen te noemen? We denken dat hij het goed zou vinden met die vergelijking. Dit is tenslotte de man die een Edward Scissorhands ballet.
Bourne neemt het klassieke sprookje en hagelslag in sommige vampiers - dit was tenslotte 2012, AKA-piek Schemering tijdperk. We zien ook enkele griezelige gotische feeën en een echt verontrustende baby Aurora-pop (zie hierboven over spookpoppen). Bourne's aanpassing leunt zwaar op de tropen van het vampiergenre, compleet met een liefdesdriehoek tussen Aurora's jeugdliefde Leo en Caradoc, zoon van de kwaadaardige fee / vampier Carabosse. We zijn ook getuige van een nachtmerrieachtige sequentie waarin een anonieme Aurora danst met de kwaadaardige vampiers, en ... een clubscène? Het wordt raar in Act II.
Score: 4,5 van de 5 Wilis, met 0,5 toegevoegd voor de baby Aurora-pop.
'De Sylphide'
Over Tim Burton gesproken, De Sylphide geeft een klassieke Tim Burton af Corpse Bride gevoel. Het ballet toont een jonge man die verliefd wordt op een betoverde geest, een sylf genaamd. Precies als hij op het punt staat te trouwen met zijn (menselijke) verloofde, doet de Sylph zijn trouwring aan haar eigen vinger en lokt hem het bos in. Dit ballet bevat ook een coven van heksen, spookachtige verschijningen en een man die bang is voor toewijding. Klinkt nogal griezelig voor ons.
Score: 4 van de 5 Release.
'Rite of Spring'
Laat het niet Ari Aster zie dit ballet. Of misschien wel, als u van dat soort dingen houdt, omdat Rite of Spring kan worden hernoemd Midzomer: The Ballet De partituur van Igor Stravinsky is op zichzelf al intens genoeg, maar als je de oerkarakter van de choreografie en de intensiteit die het opbouwt erbij voegt, voelt het geheel aan als een heidens offer dat uit het diepe gaat.
Score: 5 van de 5 Release.