Misschien weet je dat - of heb je dat op sociale media gezien Internationale dag van de mensenrechten is in december. Maar wist je dat december ook de maand van de universele mensenrechten is? Gemeenschappen over de hele wereld wijzen deze tijd aan om de basisrechten van ieder mens te erkennen en om het idee te vieren dat we allemaal verdienen om met waardigheid behandeld te worden.
Een dergelijke erkenning is nu vooral belangrijk, omdat zowel mensen als industrieën het eens zijn geworden over hoe ze bepaalde groepen hebben mishandeld. Van haar kant is de danswereld begonnen met het voeren van een aantal belangrijke gesprekken over de kwesties die ervoor zorgen dat het geen rechtvaardiger ruimte wordt, en jonge dansers - op sociale media en in hun eigen leven - waren een van de meest uitgesproken over het activeren van positieve verandering. Bij Dansgeest erkennen we de Universele Mensenrechtenmaand door vijf van die jonge dansers te belichten, wier filantropische inspanningen een positieve invloed hebben op hun gemeenschap.
Ashton Benn organiseert een liefdadigheidsdansconcert om geld in te zamelen om dakloosheid te bestrijden (Mae Haines, met dank aan Ashton)
Ashton Benn
Na het bijwonen van een dansprogramma in San Francisco, CA, de zomer voor haar junior jaar, liep de uit Texas afkomstige Ashton Benn weg, diep getroffen door het aantal mensen daar waar ze getuige was van dakloosheid in San Francisco. Het opende haar ogen voor het probleem, dat volgens haar ook steeds vaker voorkomt in de omgeving van de middelbare school voor uitvoerende kunsten die ze bezocht in het centrum van Dallas.
Op 17-jarige leeftijd begon ze sociale hulpverleners te begeleiden die rechtstreeks contact hadden met dakloze bewoners in de omgeving van Dallas, maar ze voelde dat ze meer kon doen. Datzelfde jaar richtte Ashton een 501 (c) (3) non-profitorganisatie op genaamd Starfish Dallas - de naam geïnspireerd op Loren Eisley's 'The Star Thrower', een essay dat de boodschap overbrengt dat één persoon een verschil kan maken in de wereld.
Via de organisatie organiseerde Ashton in september 2019 een benefietdansconcert in de Moody Performance Hall, dat niet alleen de bewustwording rond de kwestie verhoogde, maar ook meer dan $ 10.000 opleverde. Die fondsen zijn gedoneerd aan lokale organisaties die dakloosheid bestrijden.
Nu 18 en een eerstejaarsstudent in het USC Kaufman BFA-programma voor dans, zegt Ashton dat haar ervaringen als danseres een grote rol speelden bij het inspireren van haar om anderen te helpen: 'Mijn passie voor dans is wat mij drijft om mezelf en mijn gemeenschap te verbeteren.'
Leah Vaughan
Leah Vaughan zit misschien pas in de vierde klas, maar dat weerhoudt haar er niet van een kracht van het goede te zijn in haar gemeenschap.
Het begon allemaal toen Leah een cadeaumand met kleine comfortartikelen maakte voor een danseres in haar studio die zich volgens haar moeder, Erin, niet lekker voelde. 'Nadat de mand was bezorgd, draaide Leah zich naar me toe en zei:' Ik wil meer doen! Ik wil meer mensen helpen! ' En zo is de vrijwilligersgroep van onze kinderen ontstaan. '
Leah en haar familie maakten een Facebook-pagina voor de groep en noemden deze 'Small Hands'. Ze gebruiken de pagina om het laatste nieuws over hun gemeenschapsinspanningen te delen - van vrijwilligerswerk bij lokale voedselbanken tot het opzetten van sites om donaties voor kinderen in nood te accepteren - en om andere kinderen uit te nodigen zich bij hen aan te sluiten. 'Leah heeft een netwerk van vrienden die ze inspireert om haar te helpen alles te doen wat zij en haar moeder voor een bepaald project plannen', zegt haar dansleraar Jennifer Cothren. 'Ze is een doorzetter', voegt Cothren toe, 'en wil constant om meer te leren en te doen. '
Brady Hattori leidt op zijn school een initiatief voor geestelijke gezondheidszorg, het Green Bandana Project genaamd (Felicia Holmes, met dank aan Brady Hattori)
Brady Hattori
In het najaar van 2018 zat Brady Hattori in een klas aan de Universiteit van Wisconsin, Platteville, toen een professor een video liet zien over een initiatief voor geestelijke gezondheid, het Green Bandana Project. Geïnspireerd besloot Brady datzelfde idee op zijn school te leiden.
'We werken eraan om limoengroene bandana's uit te delen aan studenten', zegt Hattori. 'En iedereen die een bandana pakt en die aan zijn rugzak vastmaakt, heeft beloofd iemand te zijn die benaderd kan worden als iemand op de campus kampt met zijn geestelijke gezondheid.' De bandana's gaan vergezeld van hulpbronnenkaarten, die contactgegevens bevatten voor lokale hulpbronnen voor geestelijke gezondheidszorg, zoals campusadviesdiensten, de campuspolitie, de stadspolitie, nationale zelfmoordhulplijnen en meer, zegt hij.
Brandi Dreher (Hattori's dansleraar en eigenaar van Gotta Dance Academy of Performing Arts in Lancaster, WI) zegt dat de bijdragen van de junior aan zijn schoolgemeenschap een weerspiegeling zijn van wie hij in zijn kern is. 'Hij is niet alleen een leider, maar hij steekt ook tijd in om anderen te helpen', zegt ze.
Megan Groth, junior op de middelbare school, wist dat danskleding een kostbare kostenpost kan zijn voor danstraining. Dus zette ze een recyclingcentrum op in haar dansstudio, Pottstown Dance Theatre in Pennsylvania, om voorzichtig gebruikte danskleding te krijgen voor kinderen die willen dansen, maar het zich niet kunnen veroorloven. 'Het moet ons doel zijn om dans zo toegankelijk mogelijk te maken, want iedereen moet de kans krijgen om te dansen', zegt ze.
Om geld in te zamelen voor het recyclingcentrum, hield ze een workshop, die, zegt ze, dansers in de omgeving kennis liet maken met dansstijlen van over de hele wereld. 'Ze probeert liefde voor alle culturen bij te brengen, vooral door middel van kunst', zegt Michelle Jones Wurtz, Megans danslerares.
Millie Reitheirman voert campagne voor verandering bij de presidentsverkiezingen van 2020, ook al is ze niet oud genoeg om te stemmen (Erika Hill, met dank aan Millie Reitheirman)
Camilla 'Millie' Reitherman
Toen de COVID-19-pandemie studio's in het hele land dwong te sluiten, zegt Millie Reitherman, studente in Santa Barbara Dance Arts, dat ze zich van de wereld afgesneden voelde. Maar de pauze dwong haar ook het hoofd te bieden aan schrijnende sociale ongelijkheden die in het hele land plaatsvinden - en ze voelde zich genoodzaakt om in actie te komen.
Ze begon vrijwilligerswerk te doen bij The Testing Project en later bij de Pennsylvania Back to Blue-campagne. 'Ik zie de nationale politiek als een instelling met veel potentieel om blijvende impact te hebben', zegt Millie. 'En ik wilde heel graag dat de veranderingen die in de komende vier jaar zijn doorgevoerd de fundamenten van een vooruitstrevende toekomst weerspiegelen.'
Ze maakt ook actief deel uit van de Inclusion Coalitions van haar thuisstudio, zegt haar dansleraar Alana Tillim. De coalities, zegt Tillim, creëren 'veilige en dappere ruimtes voor tieners en leiders om grote onderwerpen te bespreken, zoals ras, LBGTQ + -kwesties, feminisme, handicaps, geestelijke gezondheid en positiviteit van het lichaam.'
Millie zegt dat het werken met deze organisaties een liefde voor belangenbehartiging heeft geïnspireerd en haar overtuiging heeft hernieuwd dat mensen die samenwerken een echt verschil kunnen maken. 'We kunnen de verandering aanbrengen die we in de wereld willen zien', zegt Millie. 'We moeten gewoon iets doen.'