Van bergingswerf tot tuinhuisKrediet: John O'Hagan / Styling Kappi HamiltonF of eonen lang hebben vrouwen hun echtgenoten uitgescholden met de censurerende vraag: 'Waarom breng je al die rotzooi mee naar huis?' Het simpele, eerlijke antwoord: 'Ooit zal ik er een toepassing voor vinden', is nog nooit met instemming begroet.
Nou, jongens, ontmoet je held. Zijn naam is Doug Honeycutt. Jaren van scharrelen op bergingsterreinen en uitverkoop doen - en ook spullen oppikken langs de kant van de weg - hebben geleid tot een van Birmingham's netste achtertuinen. Van het neon 'bloemen'-bord boven de deur van het tuinhuis tot de antieke gereedschappen die de voorkant van zijn werkplaats versieren, deze ruimte van 25 x 60 voet loopt over van persoonlijkheid. Het beste van alles is dat zijn vrouw, Frances, er dol op is.
Grote plannen
De Honeycutts verhuisden ongeveer vijf jaar geleden naar hun huis. Een van de eerste dingen die Doug toevoegde, waren een achterdek en een met blauweregen gedrapeerd prieel. Als hij daar was gestopt, was Frances misschien tevreden geweest. Maar Doug had grotere plannen, geboren uit talent waardoor hij ervan droomde architect te worden voordat hij bij het bouwbedrijf van zijn familie kwam.
Drie jaar lang was Doug een mysterieuze roedelrat, die schuren vulde met artefacten en wegwerpartikelen die hij overal in Alabama vond. 'Frances bleef me vragen: 'Waarom verzamel je al deze spullen?' ' herinnert hij zich. 'Ik heb haar niet de waarheid verteld. Het zou een verrassing worden.
'Ik ging in oktober op een avond zitten en schetste het tuinhuis', vervolgt hij. 'Ik zei tegen haar: 'Dit is je kerstcadeau'. Ze wierp één blik op de schets en werd er gewoon verliefd op.'
Toen kwam het moeilijke deel: het ontwerpen om de vele geborgen stukken die hij mee naar huis had genomen, erin op te nemen. Met timmerhulp van vrienden, de familie Owen, heeft Doug het voor elkaar gekregen. Hij presenteerde het voltooide huis in maart aan Frances. 'Het is het beste cadeau dat ik ooit heb gekregen, behalve mijn verlovingsring', zegt ze.
Slimme details
Hier zijn enkele van de speciale details die dit tuinhuis uniek maken.
• Boven de deur is een geborgen boograam geplaatst. Doug ontwierp het tuinhuis op maat.
• Een reigerbeeldhouwwerk dat Doug verzamelde in North Carolina, staat voor het gebogen raam.
• Boven de deur hangt een neon 'bloemen'-bord dat Doug voor $ 25 kocht bij een plaatselijke Habitat for Humanity-winkel. Het tuinhuis was toen al gebouwd, maar het bord paste perfect op de deur.
• Raamdozen zijn opgehangen aan kettingen van geborgen houten beugels die boven de ramen zijn bevestigd. Wijnstokken die opgroeien in de kettingen verbergen ze.
• Dankzij een koord dat door de katrollen loopt, kunnen Doug en Frances gemakkelijk een schaduwdoek over het doorzichtige dak trekken om het interieur af te koelen en te verduisteren.
Laten we naar binnen gaan
Het interieur van het tuinhuis is net zo funky als de buitenkant en toont alles, van glas in lood tot een oude Coca-Cola-ijskist tot een gewaardeerde verzameling wijnflessen. Frances bewaart hier tere planten voor de winter en potten planten op voor de zomer. Een vloer van geborgen baksteen die op verdicht grind rust, laat het water erdoorheen lopen.
Het middelpunt van de kamer is een oude tekentafel, geschonken door hun vriendin Marcia Unger. Doug installeerde er een gootsteen in en ze gebruiken het vaak om te dineren.
De voorzieningen stoppen daar niet. Het tuinhuis heeft ook automatische ventilatoren voor koeling, kachels, een rookloze grill, een magnetron, een gashaard en een stereo-installatie. 'Frances zegt dat ze hier zou wonen als het een badkamer had,' zegt Doug.
Het klinkt alsof iemand klaar is voor een nieuwe speurtocht. Namens rommelige mannen overal: Go, Doug, go.
'The Coolest Backyard' komt uit het augustusnummer van Southern Living.